زبان و کامپیوتر

زبان به عنوان اصلی ترین وسیله ارتباط انسان ها از دیر باز مورد توجه بوده است. این جذابیت زمانی که در کنار کامپیوتر قرار گیرد دوچندان می شود. یکی از مسائل مورد توجه در حوزه محاسبات نرم مبحث زبان و زبان شناسی است. اینکه مبدا زبان چیست و از کجا آمده است بماند برای اهل فن و وظیفه ی ما در اینجا معرفی شاخه ای از زبان شناسی به نام زبان شناسی رایانشی به همراه سر زدن به دنیای زبان ها طبیعی و مصنوعی است.  در واقع نمی توان  "شاخه ای از زبان شناسی" را به زبان شناسی رایانشی نسبت داد چرا که در زبان شناسی رایانشی هدف بررسی زبان های طبیعی همان طور که هست، می باشد و در این راستا از نظریه و تکنیک ها و روش اهل فن زبان بهره می جوید اما به هر نحو زبان شناسی رایانشی به دلیل قدرت آن در محاسبه ی روابط موجود در زبان به یکی از گرایش های مهم در زبان شناسی بدل شده است. حال دو دسته افراد در این راستا فعالیت می کنند دسته ی اول کسانی اند که پایه زبان شناسی خوانده اند و با تفکر زبان شناس بودن پا در این عرصه می گذارند و دسته ی دوم کسانی اند که در دیگر علوم قدم برداشته اند و به هر نحو به نحله ی زبان شناسان پیوسته اند. یکی از این گروه متخصصان علوم کامپیوتر اند که در لابلای مطالب متوجه خواهید شد که جنس ما از این جنس است و قصد بر آن است که که از توانایی کامپیوتر برای درک زبان بهره بجوئیم.

در اولین گام بهتر است زبان ها را به دو دسته ی کلی تقسیم کنیم:

1. دسته ی اول، زبان های طبیعی: این دسته شامل زبان های انسانی که در جای جای کره ی زمینه استفاده شده یا می شود، می باشد. از جمله ی این زبان های می توان به فارسی، عربی ، دری، پشتو، هندی، انگلیسی، اسپانیایی، چینی، کره ای اشاره کرد.
2. دسته دوم، زبان مصنوعی: این زبان ها ابزاری برای تعامل با سیستم های کامپیوتری است. و شاید دلیل اینکه این زبان ها طبیعی نیستند این باشد که این زبان ها توسط انسان و به نوعی با بهره گیری از مفاهیم زبان انسانی طراحی شده است. حال این پرسش که آیا زبان های طبیعی از اول وجود داشته اند بماند برای بعد.

در نوشتارهای بعدی ان شاالله سری به دنیای زبان های طبیعی خواهیم زد و فتح بابی خواهد شد به سرزمین بی انتهای زبان به زعم من.